بچه هایی که دیر حرف می زنند

((جان توماس)) وقتی ۲۰ ماهه شد می توانست خانه سازی کند، 

پازلهای کوچک را کنار هم بچیند و حتی با دقت به قصه های مادرش گوش کند، 

اما حرف نمی زد و این همان چیزی بود که مادرش ((جولی)) را بشدت نگران کرده بود 

چون ((جولی)) می دید که بچه های هم سن و سال پسرش از مدتها قبل زبان باز کرده و حرف می زنند. 

کودکانی که هم سن و سال جان هستند و یک کلمه هم حرف نمی زنند یا بچه هایی که  

دو سالشان شده و پنجاه کلمه صحبت می کنند، جزو کودکان ((دیر زبان)) هستند که 

حدود ده درصد خردسالان را شامل می شود. 

در این رابطه بچه های دیر زبان یا همان ((دیر صحبت)) را می توان به چهار گروه تقسیم کرد :

پسرها: پسرها سه برابر بیشتر از دخترها دیر زبان باز می کنند که شاید به این خاطر باشد که پسرها در یک زمان فقط می توانند یک مهارت را یاد بگیرند و مثل دختر بچه ها توانایی یادگیری چند مهارت را با هم ندارند. 

کودکان زودرس:این بچه ها معمولا به زمان بیشتری برای یادگیری زبان نیاز دارند. 

دو قلوها:برخی محققان بر این باورندکه چون دو قلوها بدون استفاده از لغات و صحبت کردن خیلی خوب می توانند با یکدیگر ارتباط بر قرار کنند،به طور ناخودآگاه دیرتر از بقیه زبان باز می کنند. 

کودکانی که خواهر یا برادر بزرگترشان سخنور خوبی است:این گونه بچه ها وقتی می بینند خواهر یا برادر بزرگترشان خوب حرف می ززند،احساس می کنند که دیگر نیازی نیست خودشان حرف بزنند. 

شیوه موءثر : با کودکان مستقیم حرف بزنید اما با پرسیدن سوالهای مختلف او را وادار به صحبت کردن نکنید.به بردن کلمات و تکرار آنها شیوه بهتری از آموزش زبان است. 

از آنجایی که به سختی می توان علت دیر زبان باز کردن کودکان را فهمید،بهتر است او را نزد متخصص ببرید،بخصوص زمانی که یکی از موارد زیر را در او مشاهده کردید: 

-در خانواده تان سابقه مشکل گفتاری و تکلم وجود داشته است. 

-کودکتان به خوبی با شما ارتباط بر قرار نمی کنند . 

- تا هجده ماهگی حتی یک کلمه هم حرف نمی زند. 

-ظاهرا گفته های شما را نمی فهمد. 

- غان وغون نمی کند و اگر هم می کند ،حروف بی صدا به کار نمی برد. 

- عفونت مزمن گوش دارد. 

نوشته: ژانت هرت